مِکثار = مَردِ پُر حَرف . مَردِ پُر گو . سخن بسیار

۱۰ مطلب با موضوع «• بخش آزاد» ثبت شده است

پرستیژ و پتانسیل

.

دو نیاز لازم برای داشتن یک جایگاه فردی در اجتماع . مثلا برای هنرمند شدن نیازه که آدم پرستیژ و پتانسیل هنرمند شدن داشته باشه.

 

پرست?ژ رو اگر بخوام عام?انه و قابل تفهیم توضیح بدم اینجوری باید بگم که : لیاقت ، استحقاق ، ظرفیت و حد و اندازه اون مقوله بر فرد سازگارو در خور باشه .  خیلی ساده تر بخوام بگم : باید به طرف بیاد !

 

پتاسنیل هم نیاز به توضیحِ چندانی نداره، چون دیگه به اندازه کافی مشخص و واضح و روشنه که یعنی توانایی . این توانایی، از "بعهده کار بر آمدن" منتج میشه . بطور جزیی تر بخوام بگم : یعنی کاری رو که شروع کننده هستی، بتونی از پسش بر بیای و بدون کمترین خسارت و کم کاری و اذیت و آزار و... "بتونی انجامش بدی به بهترین نحو" و در حد مطلوب یک اثر مثبت به جا بذاری.

 

هر کسی نمی تونه صرف اینکه علاقمند به چیزیه، لزوما توانمند در اون چیز هم باشه ! بطور مثال : کم ندیدیم آدمایی رو که علاقمند به خوانندگی بودن، ولی کمترین میزان استعداد رو داشتن و حتی بخاطر علاقمندیشون به خودشون زحمت آموزش دیدن آموزش گرفتن و پیشرفت کردن هم ندادن و با همون وضع نابلد وارد عرصه و حیطه ای شدن که اتفاقا و کاملا تخصصیه و نیازمند کسب آگاهی و تجربه قبلی پیش از شروع کار.

 

متاسفانه کسانی رو هم دیدیم که تحت الجو هستن در زندگیشون ... به این معنا که با کوچیکترین تعریف و تمجید از طرف دیگران خودشونو خیلی خاص و ویژه و نابغه می دونن و کافیه حجم این هندونه زیر بغل گذاشتنا و چوب کاری کردنا بیشتر بشه، اونوقت فرد متوهم میشه و خدا رو بنده نیست و بنده خدا رو هم صرف وسیله میدونه برای اینکه به عقده های روانی خودش برسه.

 

تقریبا هیچ شغلی، هیچ جایگاه فردی در اجتماع بدون پرستیژ و پتانسیل ، پیش برنده و پیش رونده نیست و صرف اینکه با جمله خود گول زنک " که من می توانم و..." فقط دو در جا زدن و تقلای بی جا محسوب میشه و به خودتون میاید می بینید که فرد سن و سال داری شدید که از 100 خواسته و انتظارتون در چیزی که دوستش داشتید و بهش علاقمند بودید، 40 هم نرسیدید. و این خیلی خوب نیست و خوشایند نیست.

 

معلم، مدیر، مهندس، دکتر، بازیگر، خواننده، آهنگساز، فروشنده و پلیس و حتی دزد و قاچاقچی و حمال و همه چیز نیازمند پرستیژ و پتانسیل است ! و اگر نداشته باشید ، ول معطلید و فقط دارید به کاهدون می زنید.

یه جمله ای بعضی معلما به دانش اموزایی که درسشون خوب نبود، میگفتن : "بالاخره این جامعه فقط دکتر مهندس نمی خواد، کارگر و رفتگر هم می خواد." ولی حتی اگر قراره کسی در این سطح و جایگاه هم قرار بگیره هم به نظرم باید باز پرستیژ و پتانسیل داشته باشه و بازم هر کسی نمی تونه یه رفتگر یا کاربگر خوبی باشه !

همه این نکته ها و موارد بیان و مطرح شد و در نهایت عرض کلام این بود که سراغ کار و پیشه و حرفه و علاقمندی برید که تمایل به یادگاری در اون حرفه و شغل و منسب و... براتون راحت باشه و سرعت یادگاریتون در اون موضوع و علاقمندیتون تا حد مطلوبی بالا باشه که بتونید از پسش بر بیاید بدون اینکه به خودتون و به دیگران فشار بیارید و با کمترین ضرر و زیان و خسارت به درجه مطلوبی از پیشرفت و ارتقاع برسید.

 

در نها?ت در هیچ حوزه و سطح و جایگاهی و هیچوقت در هیچ زمانی دچار خود برتر بینی و توهم پیشرفت نشوید ! انسان هر چقدر یاد بگیرد و هر چقدر بیشتر بفهمد و بداند ؛ باز هیچ نمی داند ! این جمله من نیست ... جمله خیلی از بزرگان و اندیشمندان است !

 

کم ندیدم آدم هایی که قوره نشده مویز شدن و از لِوِل 1 به لِوِل 2 رسیدن خودشونو گم کردن و فکر کردن خیلی حالیشونه و دچار خود برتر بینی و خود چیز پنداری شدن و همچنین کم ندیدم آدم هایی که تهی و هیچ مطلق بودن ولی فقط خلاء و کمبودهای خودشون رو با لب و دهن به دیگران توضیح دادن و قصد توجیه داشتن و... در صورتی که پر واضح بوده و مشخص که هیچ نیستند !

 

از قدیم گفتن : مُشک آن است که خود بِبویَد؛ نه آنکه عطار بگویَد !

 

یه جمله دیگه هم هست که میگه  : هیچ ماست بندی، نمیگه ماست من تُرشه !

 

خلاصه که نه به اون شوری شوری ؛ نه به اون بی نمکیِ بی نمکی ! خودتونو بسازید، خوب یاد بگیرید. تلاش کنید و تجربه کسب کنید و آگاهی و اطلاعاتتون رو بالا ببرید و خودتونو در هر زمینه و حیطه ای که هستید، به روز کنید و به روز نگه دارید. هیچ کاری و هیچ شغلی در دنیا نیست که آپدیت و بروزسانی نداشته باشه و علم زاویه های جدید و شگفت انگیز خودشو نمایان نکرده باشه . سنت و مدرنیته همیشه در تقابل بودن و اونی همیشه برنده بوده که خودشو از دونستن و آموزش دیدن و یاد گرفتن محروم نکرده و در هیچ زمانی مغرور و متوهم و جو زده نشده !

 .

🔺  "هُنَرِ بِه گَند کِشیدنِ موسیقی" 🔺

.

هیچ قانونی نیست

برای ورود به برخی مسنجرها و میکروبلاگ ها ، اطلاعاتی از قبیل شماره تلفن و ایمیل درخواست میشه.اما هرگز قانونی وجود نداره که کاربر حتما و لزوماً باید از عکس خودش برای پروفایل و قسمت آواتار استفاده کنه.

اینکه در قسمت مرام نامه یا به عبارتی دیگه پذیرفتن شرایط هم هیچ موضوعی در این باره نوشته نشده.

فقط بطور کلی خواسته میشه که اطلاعاتی که وارد میکنید اعم از ایمیل و شماره تماس ، واقعی باشه که اونم برای امنیت حساب کاربری شما این درخواست میشه و الا هیچ قانونی وجود نداره که حتما و لزوما ایمیل باید خودت ساخته باشی ئو شماره تلفن حتما به نام خودت باشه.که اونم برای مواقع ضروری و همونطور که پیش از این اشاره کردم برای امنیت و بازیابی اطلاعات ورود به کار برده میشه.

اما تمام مواردی که اشاره کردم برای اینه که کاربران بدونند و در جریان باشند که ، فضای اینترنت نه فقط در ایران ، بلکه در هیچ جای جهان پالوده و امن نیست و اینترنت و فضای سایبری هم مثل اجمعه خطرات و مخاطرات خودش رو داره و این خود کاربر هستش که در وهله اول باید تمام جوانب احتیاط رو رعایت کنه و به تمام موارد امنیتی و اطلاعاتی واقف باشه. به این معنا که بدونه که در فضای مجازی چگونه اطلاعات و دیتایی مخرب می باشد و چه افرادی ، افراد خطرناکی هستند و به تمام زوایای قابلیت و امنیت اون ابزار آگاهی و دانش کافی رو داشته باشند.(به این معنا که بدونند که در مواقع بروز مشکل چه باید کرد و چگونه و از چه مجرای قانونی باید وارد عمل شد و از حریم شخصی و خصوصی خود دفاع کرد.)

من بارها در مسنجر کلاب هاوس توسط تعداد افراد زیادی مورد بازخواست شدم که "چرا از عکس خودم برای آواتارم استفاده نکردم؟" و یا اینکه توسط برخی از مدیریت روم های مختلف مورد جریمه قرار گرفتم (یعنی منو از روم اخراج کردن به دلیل نذاشتن عکس خودم بعنوان عکس اواتار) که باید عرض کنم که در مواقعی که فرص صحبت کردن داشته باشم از خودم و تصمیم خودم برای عکس نذاشتنم دفاع کردم و یک مبحث دو سویه پیش اومده اغلب که عده ای میگن باید عکس بذاری تا بتونیم بهت اعتماد کنیم ... ولی من هم هر بار در جواب بهشون میگم لزومی نداره به من اعتماد کنید چون :

• اولا اینترنت فضا و بستر امنی برای اعتماد کردن به راحتی نیست (!)

• دوم اینکه من و شما دو کاربر هستیم که قراره یه زمانی رو اینجا و در این اتاق برای گفتگو و در مورد مطالب متفاوت اختصاص بدیم و قرار نیبست که در این زمان ، اطلاعات شخصی و خصوصی رد و بدل بشه که نیاز باشه که به هم اعتماد کنیم.

• اگر به هر دلیلی حس خوبی ندارید و فکر می کنید ؛ کاربری که عکس نداره فرد مورد اعتماد و اطمینانی نیست ، دو حالت داره . یا اتاق گفتگو رو ترک می کنید یا اگر اتاق گفتگو برای شماست ، از طرف محترمانه می تونید در خواست کنید که بنا به درخواست شما روم رو ترک کنه و البته که با ذکر دلیل (چون اگر بهش نگید که چرا رومو باید ترک کنه و بی دلیل ازش بخواید که این کارو بکنه ، اون هم میتونه رفتار شما رو بعنوان مدیریتی که از امکانات مدیریت سوء استفاده کرده ، گزارش کنه.) و اگر اتاق گفتگو اتاق عمومی باشه ، مدیریت با مشکل مواجه خواهد شد و در صورت تکرار گزارشات ممکنه برای مدیریت اتاق گفتگو مشکل بزرگتری اعم از تعلیق حساب کاربری به وجود بیاد.

• هیچ چیز نباید تححت هیچ شرایطی به افراد تحمیل بشه.حتی همین موردی که بین برخی افراد هم تضاد و مجادله وجود داره که عده ای میگن افراد باید حتما عکس داشته باشند و عده ای دیگر هم میگن ؛ بایدی وجود نداره و این یک امر اختیاری هستش.

• و در نهایت ... اگر با این تفکر که کسی که عکس نذاشته ممکنه فرد متخلفی باشه و ممکنه ربات باشه یا هر چیز دیگری ... این بستگی به هوش و درایت شما داره که تشخیص بدید که آیا تصور شما از فرد همینطوره یا اشتباه کردید و این مهم ؛ هرگز محقق نخواهد شد مگر اینکه با وی گفتگو کنید و از نوع بیان مشخص خواهد شد که فرد دارای قصد و نیت سوء استفاده کردن می باشد یا خیر . 

♦ من شخصا بسیار افرادی رو دیدم که به دلیل ناآگاهی و عدم آشنایی با ابزار ، دچار مشکلات عدیده ای شدن . شما جزو افرادی باشید که نحوه استفاده صحیح رو بلده ، نه فرد نادان و ابلهی که بدون ذره ای اطلاعات و آگاهی و دانش ، وارد این فضا و بستر می شود.

♥ سپاس که همراه بودید  - مکثار - 2 تیر 1400

آداب استفاده از ابزار

  • آیا جواب ندادن ، اهمیت ندادن ، یا ادای مشغله (busy) داشتن رو در آوردن ، کارِ سختیه (؟)
در ادامه شمارو با نوعی قانون نا نوشته برای یه عده آشنا میکنم ...
من همیشه گفتم و باز هم میگم ؛ توی عصری قرار داریم که در عین اینکه تکنولوژی بسیار پیشرفت کرده ؛ اما متاسفانه آدم نه (!)
روزی روزگاری چاپار ، کبوتر نامه رسان ، ارسال پیام با دود مد بود ... اما از اون دوران و ایام قرن ها و سال ها فاصله گرفتیم و سال هاست که تکنولوژی به کمک آدم ها اومده برای دریافت و ارسال پیام. اما با وجود این همه ابزار و با گذشت این همه از اختراع ابزارها ؛ چرا و چطور میشه که آدمیزاد ؛ همچنان در برقراری ارتباط با هم نوع فلج و ناتوانِ و روز به روز اوضاع و شرایط بغرنج تر و اسفناک تر از چیزی میشه که نباید (؟!)
فرهنگ استفاده از ابزار و امکانات چرا آموزش عمومی داده نمیشه (؟) مگر نه اینکه برای کتاب خوندن و نوشتن باید مدرسه رفت (؟) چرا برای کار با ابزار در مدارس و در قرن پیشرفت تکنولوژی آموزش داده نمیشه (؟) چرا آدم های دنیا عقب مونده تر از تکنولوژی هاشون شدن (؟) چرا هیچ نوع فرهنگ سازی در جهت رشد و پروش آدم ها داده نمیشه (؟) مگر نه اینکه ابزارها باید در خدمت پیشرفت آدم ها باشن (؟) پس چطور میشه که در این عصر تکنولوژی و مدرنیته ، این همه کاستی و مشکلات وجود داره (؟)
از مبحث اصلی نمیخوام با این چیزهایی که جزو واضحاته ؛ دور بشم . اما برای درک درست گفته هام ، قبلش باید کمی نق و غر میزدم.
سال ۴۰۰ شمسی هستیم و از ابداع و اختراع پیام کوتاه چیزی بالغ بر ۲۸ سال طبق منبع استناد ویکی پدیا و برخی سایت ها می‌گذره و در این ۲۸ سال که فقط از ابزار ارسال پیام کوتاه گذشته چیزی حدود ۱۷-۱۸ سال از سوشال مدیاها و یا به عبارت دیگه شبکه های اجتماعی مختلف میگذره ... اما با گذشت این همه هنوز اطرافمون ، خیلیا هستن که با وجود اینکه تحصیل کرده هستن ؛ هنوز طرز صحیح استفاده از این ابزارها وجود نداره و هنوز خیلیا حتی نمیدونن قابلیت های ابزارهایی که دارن چیه و چقدره (؟!) چه برسه به اینکه اطلاعات دقیقی از شرکت سازنده و محدودیت ها و... داشته باشن . چرا (؟) مگه غیر از اینه که آدم برای پیشبرد اهدافش ؛ باید ابزار و امگاناتش رو دقیق بشناسه و به درستی ازش استفاده کنه (؟) پس چرا این آگاهی حتی در بین سطح با سواد جامعه هم به درستی رخ نمیده چه بزسه به قشر کم سواد و ناآگاه (؟)
باز هم نمیخوام از اصل حرفم که چیز دیگه ایه دور بشم . چیزی که اخیرا و در موبایل خیلی از افراد به اصطلاح مرکز توجه و نقطه زوم من قرار گرفته ؛ تعداد نوتیف های گوشی های اطرافیانمه . خیلی برام جالبه که بعضا گوشی هایی که اطرافم میبینم بالای هر اپلیکیشن با آرم تعداد نوتیف هایی که برای اون فرد اومده مواجه میشم که از بعضی ها میپرسم که چرا انقدر تغداد نوتیف دارن ، سوال میکنم . عموم جواب ها از این دو غیر خارج نبوده .
  • وقت نمیکنم جواب بدم (!)
  • بلد نیستم چیکار کنم که اینا نیاد (!)
اما چیزی که هست اینه که من اینو ؛ نوعی بیماری میبینم . چه برای کسی که میگه وقت نمیکنم جواب بدم ؛ چه برای دسته دوم.
من اینطوری میبینم که یه نفر میخواد بره بیرون از خونه ش . با خودش کیف میبره ولی نمیدونه چجوری باید حمل کنه یا اگر هم در حمل کردنش مشکل نداره ؛ نمیدونه چجوری و کجا ازش استفاده کنه 🙄 کسی که فقط حمل میکنه بدون اینکه کوچکترین شناخت و درکی از قابلیت و توانایی ابزار رو داشته باشه ؛ به زعم من بیماره .
+ نکته : کسایی رو هم بعضا در فضای مجازی دیدم که با اینکه اساساً سواد ، درک ، فهم و آگاهی نسبت به ابزار ندارن ؛ اما برای دیگران مسخه تجوز میکنن در موارد و مواقع مختلف در مورد اون ابزار و یا بعضا اطلاعاتی رو غلط دریافت کردن و فکر میکنن که درسته و هر جایی ارائه میکنن ، بدون اینکه کوچکترین تحقیقی در موردش بکنن و متاسفانه در همین مورد من بارها و به کرات با دومینوی ارائه اطلاعات غلط از سوی کاربران در فضای مجازی مواجه بودم.
^ پیش از انتشار هرگونه اطلاعات ، اخبار ، در فضای مجازی ؛ حتما جستجو کنید و از انتشار اخبار و اطلاعات غلط یا کذب در هر سطحی جدا و اکیدا خودداری کنید . چون در اینصورت کنش شما نوعی )disinformation) پروغ پراکنی محسوب می شود و در فضای مجازی این اقدام ممکنه باعث محدودیت شما خواهد شد. (یعنی اگر کاربری ، اقدام شما را گزارش کند ؛ ممکن است منجر به محدودیت شما در آن ابزار بشود)
🔸 دو نکته کلیدی رو هم باید اشاره کنم🔻
▪️ هیچ الزام و ملزمی برای درج ث انتشار عکس و اطلاعات خصوصی در اپلیکیشن و سایتی که از آن استفاده میکنید وجود ندارد ؛ مگر در سایت هایی که حتما باید اطلاعات فردی شما مورد تایید باشد مثل سایت بانک یا بیمه و... و الا برای هیچ سوشال مدیا و مسنجری الزام انتشار اطلاعات شخصی و خصوصی وجود ندارد و حتی چه بسی پیشنهاد می شود که از درج تصاویر و اطلاعات بسیار خصوصی و مهم پرهیز کنید (برای جلوگیری از سوء استفاده احتمالی توسط برخی افراد بیمار)
▪️ سوشال مدیا (شبکه های اجتماعی) و مسنجرها جا و بستر مناسبی برای راحت اعتماد و اطمینان کردن به افراد غریبه نیست. گول افراد را در هیچ شرایط و سطحی نخورید . برای دوست یابی و همسریابی از سوشال مدیا اقدام نکنید و اگر هم چنین قصدی دارید باید به مراتب اعتماد سازی و جوانب احتیاط ؛ کاملا آگاهی داشته باشید و عقلانی و منطقی برخورد کنید (!) چون افراد شیاد و بیمار در بستر فضای مجازی و سوشال مدیا و مسنجرها کم نیستند (!)
▪️ با وجود گسترش تکنولوژی متاسفانه همچنان در بخش های مختلف خبری تلویزیونی و روزنامه ها میبینیم و میخوانیم و میشنویم که با وجود اخطارهای مختلف از سوی کارشناسان ؛ باز هم کلاهبرداری های مختلف در ابزارهای مختلف روی میده ؛ اما همچنان هستند افراد ناآگاه و بی سواد که طعمه افراد شیاد میشن. و متاسفانه افراد شیاد فقط مردها نیستن ؛ زن ها و حتی کودکان و داخلی خارجی هم هستند . پس خیلی خیلی دقت کنید (!)

1400


1400 هم اومد و من هنوز و همچنان دستم به ارائه اپیزود بعدی پادکست نمیره . چی شد ؟! چی به روزگار و حال و احوالم اومد ؟! :-/

به امید اینکه 400 ، سالِ خوبی برامون باشه.

+ مکثار

+ 1400/01/04

نو که میاد به بازار ...


خدا نکنه یه چیزی باب بشه دیگه...چیزای قدیمی از چشم میوفتن و دل آدمو میزنن...بعد از اومدن مسنجر "کلاب هاوس" دیگه میشه گفت : "خدا کرد" خنده و الان جوری شده که دیگه همه ش درگیر این لامصب لعنتی شدم بی تقصیر و دیگه از وبلاگ نویسی غافل شدم.چشمک

📚 بیشعوری/ خاویر کرمنت


تفاوت بیشعور با احمق!

حقیقتش را که بخواهید احمق مجرم نیست، بیمار است....
یعنی: معمولاً احمق ها آگاهانه دست به حماقت نمی زنند
خیلی از آن ها حتی فکر می کنند که خردمند و دانا هستند نه احمق!
احمق ها بیشتر از آنکه موجب تنفر بشوند، مایه ترحمند....

بیشعور ها اما داستان شان با احمق ها فرق دارد.

کسی که ساعت سه صبح بوق میزند بیشعور است.
کسی که جلو تمام زنان مسیر می ایستد بیشعور است.
کسی که در خیابان باریک دوبله پارک می کند بیشعور است.
کسی که شب تمام مسیر را نور بالا می رود بیشعور است.

این ها بیشعورند حالا یا از نوع احمق بیشعور یا از نوع پرفسور بیشعور

احمق بودن درد ندارد،‌ درمان هم ندارد، ربطی هم به شعور ندارد، بیشعوری از جای دیگری می آید
از خانه و مدرسه، از سرانه مطالعه، از خود شیفتگی، از بی وجدانی، از مرکز فرهنگ فاسد
بیشعوری واگیر دارد، هم درد دارد و هم درمان...

مشکل ما، احمق ها نیستند
مشکل ما، هیچوقت احمق ها نبودند
مشکل ما، بیشعور ها هستند.
یادتان باشد سواد هیچ وقت شعور نمیاره.

شعور یعنی تشخیص کار خوب از بد
شعور یعنی تشخیص کار درست از اشتباه
سواد یاد گرفتن فرمول و اطلاعات در علم و یا مبحث خاصی است!
این شعور هست که راه استفاده درست و یا غلط از علم (سواد) رو به ما میگه!
شعور رو به کسی نمیشه آموزش داد؛ یک انسان میبایست در درون خودش طلب شعور کند تا به آن دست پیدا کند!


خیلی وقته که هر کس از اینجا رد میشه یه نیگا میندازه ببینه زنده م یا مُرده ... چون خیلی وقته دیگه صدام در نمیاد.

انواع دروغ


سه نوع دروغ وجود دارد: دروغ،دروغ لعنتی و آمار!

- بنجامین دیسرائیل

تیمارستانی به نام زمین 🌍

نمی‌دانم انسان در کرهٔ ماه وجود دارد یا نه،اما اگر هست،احتمالا از زمین به‌جای تیمارستان خود استفاده می‌کند!

#کورت_ونه‌‌گات

دکتر علی شریعتی

🔻 اگر قادر نیستی خود را بالا ببری،همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای را بالا ببری

.

🔺 دوم آذرماه،سالروز تولد #علی_شریعتی مَزینانی